در سیستم های غذایی روغنی یا چربی، پاپریکا رنگ نارنجی-قرمز تا قرمز-نارنجی می دهد، رنگ دقیق اولئورزین به شرایط رشد و برداشت، شرایط نگهداری/تمیز کردن، روش استخراج و کیفیت روغن مورد استفاده بستگی دارد. رقیق سازی و/یا استانداردسازی

در صورت تمایل به رنگ قرمز پاپریکا، اولئورزین پاپریکا به طور گسترده برای سوسیس استفاده می شود.اولئورزین به خودی خود یک رنگ نیست، اما دلیل اصلی معرفی آن اثر رنگ دهنده روی سوسیس است.چندین نوع یا کیفیت از اولئورزین های پاپریکا موجود است و غلظت آن از 20000 تا 160000 واحد رنگی (CU) متغیر است.به طور کلی، هر چه کیفیت اولئورزین بهتر باشد، ماندگاری رنگ در فرآورده های گوشتی بیشتر می شود.رنگ به‌دست‌آمده از اولئورسین پاپریکا در محصولاتی مانند سوسیس‌های تازه پایدار نیست و به مرور زمان، به‌ویژه در ترکیب با دمای بالای نگهداری محصول، شروع به محو شدن می‌کند تا زمانی که کاملاً از بین برود.

مقادیر اضافی اولئورسین پاپریکا اضافه شده به سوسیس پخته شده باعث ایجاد رنگ زرد در محصول پخته شده می شود.این یک مشکل رایج برای پیش مخلوط های سوسیس حاوی اولئورزین پاپریکا است، که به کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری فروخته می شود، جایی که پیش مخلوط سوسیس اغلب در یک انبار در شرایط گرم در طی چندین ماه نگهداری می شود، که محو شدن رنگ پاپریکا در مدت نسبتاً قابل مشاهده است. زمان کوتاه در پیش میکسمحو شدن رنگ پاپریکا در پیش مخلوط سوسیس، بسته به دمای نگهداری، می تواند در عرض 1 تا 2 ماه رخ دهد، اما می تواند با افزودن، به عنوان مثال، عصاره رزماری به اولئورزین پاپریکا در سطوح حدود 0.05٪ به تاخیر بیفتد.با افزودن حدود 0.1 تا 0.3 گرم اولئورزین 40000 CU به ازای هر کیلوگرم محصول، می توان رنگ قرمز پاپریکا-جذاب و واقعی را در محصولاتی مانند سوسیس تازه یا همبرگر به دست آورد.